Opis
Otac Tadej – „kakve su nam misli takav nam je život“.
„Nemojte pridavati tolki značaj spoljnjim događajima. Budite više unutra, u srcu, sa Gospodom, a njih pustite. Vi samo budite ljubazni, i tihi, i blagi prema svima, ne obraćajući pažnju na ostalo.“
Tadej (svetovno Tomislav Štrbulović; Petrovac na Mlavi, 19. oktobar 1914 — Bačka Palanka, 13. april 2003) bio je pravoslavni arhimandrit i iguman Manastira Vitovnice.
Otac Tadej rođen je 1914. godine kao nedonošče na vašaru sveti Toma u Petrovcu na Mlavi od roditelja zemljoradnika. Pošto nisu mislili da će preživeti pozvali su sveštenika da ga krsti. Posle krštenja dete je progledalo i roditelji su bili srećni što će preživeti. Majka mu je preminula još kada je bio mali. Zbog toga je odrastao uz maćehe. Više puta bi ga u kući tako istukli da je uzimao komad hleba i bežao od kuće. Kao mlad bio je jako slab i nije mogao da se bavi zemljoradnjom. Zato su ga, nakon što je završio osnovnu školu u rodnoj Vitovnici, roditelji dali na krojački zanat u zanatsko-trgovačku školu u Petrovcu. Po završenom zanatu on se zapošljava u Beogradu i tu ostaje 6 godina. Tu se i razboljeva i doktori mu prognoziraju još 5 godina života. Zbog toga je žudeći za Bogom otišao kod ruskih monaha u manastir Miljkovo kod Svilajnca. Tu je upoznao arhimandrita Amvrosija koji je dosta uticao na njega.
Zamonašen je 1935. godine u manastiru Gornjaku 10. marta, da bi 1/14. jula iste godine, bio rukopoložen u čin jerođakona, kao sabrat manastira Gornjaka. U čin jeromonaha rukupoložen je 3. februara 1938. godine u manastiru Rakovica. U čin igumana proizveden je 1949. godine Sabornoj crkvi u Beogradu. Uvođenje u čin je obavio vikar Njegove Svetosti Patrijarha episkop Visarion, bivši episkop banatski. Oktobra 1938. godine, jeromonah Tadej je premešten u Pećku Patrijaršiju.
Po izbijanju Drugog svetskog rata, starac Tadej je izbegao iz Peći i ponovo došao u manastir Rakovicu. Aprila 1947. godine starac Tadej se vraća u braničevsku eparhiju i postaje sabrat manastira Gornjak. Po želji patrijarha Gavrila Tadej se ponovo vraća u Pećku Patrijaršiju 1949. godine, i postaje njen namesnik. Godine 1955. iz zdravstvenih razloga se vraća u braničevsku eparhiju. Od 1957. godine starcu Tadeju podeljen je kanonski otpust za manastir Hilandar. Posle nepuna četiri meseca, starac Tadej je, voljom grčkih vlasti, vraćen iz Hilandara, sa Svete Gore u Srbiju. Tu je, privremeno, bio paroh bistrički, zatim starešina manastira Tuman. Sa ove dužnosti, po molbi 1962. godine premešten je za starešinu manastira Vitovnica. Na ovoj dužnosti je proveo deset godina, da bi najzad, kao paroh vlaškodolski, bio penzionisan, a zatim postavljen za starešinu manastira Pokajnica kod Velike Plane, pa za duhovnika manastira Tuman, a odatle po drugi put, za starešinu manastira Vitovnica. U čin arhimandrita proizveden je 1989. godine u manastiru Gornjak pred moštima kneza Lazara. Bio je duhovnik patrijarha srpskog Pavla.
Starac Tadej Vitovnički među Srbima već slovi za svetog Božijeg čoveka i uz vladiku Nikolaja Velimirovića, avu Justina Popovića i blaženopočivšeg patrijarha Pavla predstavlja vanredni duhovni dar verujućem narodu.
Pročitajte više o Ocu Tadeju (wikipedia). Pogledajte naša ostala izdanja.
Još nema komentara.